Bowley, Tim (2008), Amelia quere un can, ilust. André Neves, trad. Isa Pita e Silvia Pérez, Pontevedra: Kalandraka, col. Demademora,
(de 3 a 8 anos) [36 pp.] (ISBN 978-84-8464-649-5).
Descrición de formato e contido: volume de
formato medio (22 x 22cm) de tapas de cartón. É
un conto artístico cun toque humorístico. As ilustracións son preciosas e non estereotipadas.
Cada unha delas ocupa dúas páxinas polo que o texto correspondente
colócase sobre a ilustración integrándose á
perfección sen que afecte á estética. O
texto componse de párrafos breves e frases moi
sinxelas que fan que sexa moi rápido de ler. Ademais esta estrutura
fai que os nenos/as poidan seguir a historia a través das ilustracións polo
que se aínda non saben ler, as ilustracións facilitan que, despois de ser lido
por unha persoa adulta, os nenos/as poidan redescubrir a historia autonomamente.
Este fantástico conto relata a conversa que mantén Amelia co seu pai acerca do seu
desexo de ter un can, desexo que ao seu pai non lle fai moita gracia, mais
Amelia lonxe de conformarse pon en práctica
todo o seu enxeño e creatividade para
convencelo propoñéndolle todo tipo de animais
que van desde unha aguia, un cabalo, un elefante, e incluso unha balea, defendendo
cada proposta dun xeito moi tenaz, a pesar do disparatado de cada unha delas. Ao final o seu pai en vista do que
Amelia lle propón, opta polo máis sinxelo … que resulta ser o que Amelia pedía ao principio.
Potencialidades: Tanto os roles das personaxes como a situación reflectida neste conto resultan
cercanos aos infantes: que neno ou nena destas idades non tivo o desexo de
conseguir algo e os seus maiores negáronllo
ou puxéronllo difícil de acadalo? O argumento é familiar para os nenos, xa que tanto
o interese infantil polas mascotas como a “cabezonería” de
loitar continuamente por algún obxectivo
é propio destas idades. Polo tanto este
conto permite realizar debates sobre como tratan os nenos/as de conseguir o que
desexan así como
reflexionar sobre os métodos utilizados
para acadar eses obxectivos facendo fincapé na
diferencia entre ser tenaz e ser cabezota.
A actitude negativa do pai neste
conto é unha oportunidade para
desenvolver a imaxinación, a
creatividade e a astucia de Amelia que son aspectos importantes que os/as
nenos/as deben desenvolver. Por isto este conto serve para desenvolver o pensamento
diverxente buscando diferentes formas de resolver os problemas non soamente
con esforzo senón aplicando a astucia e sobre
todo a imaxinación e a creatividade.
O tema
das mascotas é axeitado
para estas idades xa que a partir dos 4-5 anos
comeza o interés
infantil polas mascotas e en consecuencia hai que fomentar e desenvolver o valor da responsabilidade de ter un animal
baixo o seu coidado.
Non podo deixar de mencionar en relación a este fermoso libro, a marabillosa canción infantil que Susa Herrera fixo de Amelia quere un can! Un regalo haber podido escoitala da sua propia boca, namentres tocaba o piano.
ResponderEliminar