Cuando Ana tiene miedo

Janisch, Heinz (2002), Cuando Ana tiene miedo, ilust. Barbara Jung, trad. Frank Schleper, Zaragoza: Edelvives, (0-5 anos), [35 pp.] (ISBN: 84-263-4902-1).

Breve descrición do formato e contido: obra que se caracteriza por ter unha forma rectangular e alongada e tapa dura. Por unha banda, na garda dianteira aparece unha imaxe cun fondo de cores escuras onde aparece unha nena que semella estar temerosa por algunha razón. Enriba da nena e sobre o fondo, está o título da obra en dúas cores (azul e vermello) e coa palabra “miedo” de diferente tamaño que o resto. Ao lado dereito dos pés da nena,  pódese observar o nome tanto do autor coma da ilustradora, mentres que á dereita se mostra o da editorial. Por outra banda, na garda traseira aparece o mesmo fondo, pero esta vez amósase un debuxo da mesma nena cun gran sorriso e, sobre isto, unha breve descrición da obra. 

. 

En canto ao interior da obra, a toda páxina (par e impar), represéntanse diversas ilustracións do máis psicodélicas, é dicir, que manifestan o que a nena ten na súa mente. As cores son moi variadas, con moitos contrastes entre cores máis escuras e máis claras que semellan estar pintadas con pinceladas marcadas, algunhas finas e outras grosas, sen unha delimitación clara que separe os personaxes do fondo. Os textos son breves, todos co mesmo formato e situados na parte inferior de cada páxina, que fan referencia aos diversos debuxos representados.

O contido trata a historia dunha nena que cando ten medo á hora de deitarse, chama a través da súa imaxinación a todos os seus amigos, os cales a protexen e a axudan a eliminar tal sentimento, cada un dun xeito diferente. Finalmente, a parte máis importante é cando a nena se chama a si mesma e di “¡Ana no tiene miedo de nada!”, poendo así durmir tranquila con todos os seus amigos, a excepción dun deles que queda vixiando.

Potencialidades: o que pretende esta obra é convidar os nenos/as a identificarse coa personaxe, que cando ten medo enche a súa mente dun mundo moito máis divertido, máxico e seguro para ela, todo coa axuda duns amigos moi especiais. A maiores, poténciase de xeito simultáneo a imaxinación, dando renda solta ao universo infantil, axudándolles ao mesmo tempo a superar os seus temores e a facilitar a odisea de quedar durmidos. Así mesmo, a simplicidade das oracións favorece a comprensión da historia e anímaos a introducirse na ledicia que supón ler, estimulando do mesmo xeito a súa linguaxe.