Marín, Xaquín (2007), Tartaruga, ilust. do autor, A Coruña: Baía Edicións, col.
Xíz de cob, nº 11, (3-6 anos), [32 pp.]
(ISBN: 978-84-96526-94-5).
Descrición
do formato e contido: álbum ilustrado en galego,
cun volume de formato cadrado e tamaño medio e
tapa dura. Na cuberta, concretamente
na parte superior, móstrase o título da obra, na liña de abaixo o nome do
autor e logo a editorial. Todo isto sobre unha paisaxe na que aparece a metade
do corpo da protagonista da historia. Na contracuberta, tamén na parte
superior, aparece a colección á que pertence a obra e o seu número correspondente, e na liña seguinte aparece de novo a editorial. Ademais, cuberta e contracuberta configuran unha unidade, ao complementárense para formar a imaxe íntegra da paisaxe e o corpo da protagonista.
Referíndonos ao interior
da obra, todas as páxinas están conformadas na súa totalidade por ilustracións
de cores moi rechamantes e variadas que representan diversos animais e paisaxes.
Sobre as ilustracións hai pequenos textos situados en diferentes partes das páxinas:
algún na parte superior ou inferior esquerda ou dereita; no medio ou en
bocadillos que representan graficamente o pensamento dos personaxes. Todos os
textos fan referencia ás imaxes que aparecen, nas que é preciso apoiarse para
interpretar por completo o seu contido. A maiores, os textos tamén mostran un vocabulario divertido e nalgún caso incluso humorístico, como a alusión que se fai nunha das páxinas á historia tradicional da tartaruga e a lebre.
Tamén resulta
significativo indicar que unha das páxinas trae unha pequena sorpresa: a
tartaruga aparece dada á volta e di “por favor, dádelle a volta ao libro!”, e
cando lle dás a volta aparece ao dereito e dá as grazas.
Finalmente, aludindo ao
propio contido da historia, mencionar que é narrada pola tartaruga, que
vai contando todo o que podes chegar a atopar ao longo dun paseo: amigos, perigos, curiosidades,
compañeiros…
Potencialidades: este
album presenta unha gran variedade de potencialidades que se poden traballar
coas nosas alumnas e alumnos, entre elas a interactividade, pois favorece que
os nenos/as establezan unha relación de participación co texto, pero sobre todo
coas ilustracións. Ademais, a pequena tartaruga vai comentando diferentes
feitos que aumentan a intriga do que virá despois e que dan moito que reflexionar. Neste sentido, pódense tirar tres ensinanzas principais, a maiores das interpretacións que poida facer cada
persoa:
A primeira é a
aceptación das nosas propias características, aprendendo a velas coa maior
positividade posible. Noutro caso, a interpretación que se pode facer é a presentación da filosofía de vida da tartaruga, que se opón á velocidade da sociedade actual.
A segunda é a metáfora que se fai do paseo da tartaruga, pois pode entenderse como o camiño ao longo da vida, onde podemos atopar “amigos, perigos, curiosidades…”, “compañeiras, case iguais; outros máis lentos, máis rápidos, envexosos…”, ademais do feito de que “no camiño podes dar moitas voltas, polo que cada día é máis difícil avanzar”, é dicir, que ao longo da vida poden aparecer reveses que complican o día a día, pero sempre haberá cousas que farán da vida algo moi interesante.
En terceiro e último lugar, refírese a un dos comentarios que fai a tartaruga con respecto aos tipos de compañeiros que podes atopar ao longo do paseo. O comentario que fai é que “os peores que te podes atopar son os intelixentes”, é dicir, os seres humanos. Isto pódese analizar (sobre todo pola ilustración que representa o texto), coma unha alusión ao feito de que as persoas facemos cousas que son prexudiciais para os animais, polo que é adecuado comezar xa dende cativos a desenvolver a nosa capacidade de concienciación co noso contorno para mellorar a convivencia co resto de seres vivos, ao tempo que se adquiren diversos valores como o respecto, a solidariedade, a dignidade...
A segunda é a metáfora que se fai do paseo da tartaruga, pois pode entenderse como o camiño ao longo da vida, onde podemos atopar “amigos, perigos, curiosidades…”, “compañeiras, case iguais; outros máis lentos, máis rápidos, envexosos…”, ademais do feito de que “no camiño podes dar moitas voltas, polo que cada día é máis difícil avanzar”, é dicir, que ao longo da vida poden aparecer reveses que complican o día a día, pero sempre haberá cousas que farán da vida algo moi interesante.
En terceiro e último lugar, refírese a un dos comentarios que fai a tartaruga con respecto aos tipos de compañeiros que podes atopar ao longo do paseo. O comentario que fai é que “os peores que te podes atopar son os intelixentes”, é dicir, os seres humanos. Isto pódese analizar (sobre todo pola ilustración que representa o texto), coma unha alusión ao feito de que as persoas facemos cousas que son prexudiciais para os animais, polo que é adecuado comezar xa dende cativos a desenvolver a nosa capacidade de concienciación co noso contorno para mellorar a convivencia co resto de seres vivos, ao tempo que se adquiren diversos valores como o respecto, a solidariedade, a dignidade...
Ningún comentario:
Publicar un comentario