Carballeira, Paula (2001), Paco, ilust.
Blanca Barrio, Pontevedra: Kalandraka Editora, col. Demademora, (de 3 a 6 anos)
[34 pp.]. (ISBN: 84-8464-070-1). // Pontevedra: Kalandraka Editora, col.
minilibros para soñar 2, 2001, [32 pp.]. (ISBN: 84-8464-114-7).
Breve descrición do formato e contido da
obra: álbum ilustrado, con
34 páxinas grosas, todas elas cunha breve frase acompañada coa súa respectiva
ilustración, baseadas en debuxos moi expresivos grazas ao acabado das ceras de
cores. Neste caso, o texto, escrito en galego, aínda que podemos atopar o conto
en diversos idiomas, é quen aporta primordialmente o sentido á presente
narración aínda que a ilustración afianza o poder suxerido polo texto e
contribúe a visualizar os personaxes e espazos, dándolles vida e
características propias.
En canto á encadernación, trátase dun formato
cadrado de tamaño medio (22 x 22 cm), con cantos acabados en punta, moi cómodo
e fácil de ver e manipular polos nenos/as. Presenta unhas cubertas de cartón
grosas e resistentes, con vista a que os nenos/as poidan manipular o libro sen
perigo: na dianteira, cabe destacar que está ilustrada cun debuxo do
protagonista, tamén contén o título da obra en letras grandes, o nome da
autora, da ilustradora e da editorial; na contracuberta non
aparece ningún texto, limítase a mostrar unha ilustración da nave e máis a lúa,
o nome da colección e o logotipo da editorial; cuberta e contracuberta
compleméntanse ao abrir o libro. Neste caso, as gardas simplemente consisten
nunha ilustración das diferentes fases da lúa e o lombo do conto unicamente
contén o nome ``Paco´´.
Centrándonos no contido cóntase a historia
dun rato chamado Paco que viaxou nunha nave espacial ata a lúa, pensando que
esta era de queixo fresco. Pero, no momento de mordela, deuse conta de que a
realidade era moi distinta ao que lle contaran, posto que a lúa non era
de queixo. Comezou a sentir tristura e morriña pola terra, polas montañas,
polos ríos, polos ratos e ata polos gatos e, cando se bota a chorar, a lúa consólao bambeándose e cantándolle fermosas cantigas polo que Paco quedou
durmido abrazado a ela e sorrinte.
Potencialidades: que no conto aparezan as historias reforzadas
cos debuxos ofrece unhas posibilidades expresivas, comunicativas e narrativas
sorprendentes para os nenos máis pequenos, a lectura total trátase dunha
lectura textual e outra visual. Todo isto fai que a composición sexa máis
dinámica con puntos de vista cambiantes enfocando os obxectos máis
significativos da narración. Desta forma, podemos seguir, á vez que lemos, o
que lle ocorre e o que sente o rato.
Cabe destacar o uso de frases curtas e
sinxelas, para facilitar a lectura e a comprensión. Tamén mostra algunhas
condutas como descubrir novas aventuras, loitar polo que un quere e o sentimento
da morriña, como mostra o protagonista; así como o cariño e a amizade que
mostra a lúa co rato.
Dende outro punto de vista, poderiamos aproveitar este
conto para repasar as diferentes fases da lúa, xa que se menciona que a lúa está
crecente.
As potencialidades que eu lle vexo é que intenta explicarnos que moitas veces non estamos contentos no sitio no que nos atopamos e soñamos con ir a outro, que pensamos que é mellor.
ResponderEliminarUnha vez que conseguimos chegar a ese lugar tan esperado, botamos de menos cousas que antes tiñamos e non lle dabamos importancia como poden ser os recurso naturais que se enumeran. Finalmente cando a Paco lle gusta o que lle sucede na lúa, intenta transmitirnos que en tódolos sitios podemos encontrar cousas boas e pracenteiras, aínda que nun principio pensemos que non é así. E que non nos damos conta do que temos ata que o perdemos.