Denchfield, Nick (1997). El pollo Pepe, ilust. Ant Parker, trad. Equipo SM, Madrid:
Ediciones SM, (+1 año) [14 pp.] (ISBN: 978-84-675-5198-3).
Breve descrición do formato
e contido da obra: álbum ilustrado que presenta un formato cadrado de volume medio. As tapas
son duras e ten os cantos rectos e formando puntas. Na cuberta aparece o
protagonista da historia, o poliño Pepe, mirando de fronte cun montón de cebada
ó lado. Na contracuberta aparece de novo o poliño camiñando e unha pregunta que
anima á lectura da obra. As páxinas do libro teñen os cantos redondeados.
Presenta, continuamente, dúas páxinas brancas cun texto sinxelo en negro e dúas
páxinas con pop-ups moi coloridas coa parte do poliño Pepe que se quere
resaltar. É unha obra breve. En canto ás ilustracións, son de gran tamaño e
predominan as cores amarela, azul e vermella. Esta obra conta a historia do polo Pepe que come moito e moi variado e por
iso ten unha gran barriga, un gran pico e unhas grandes patas. Ademais, ó final
do libro mostra como de grande é a nai do polo Pepe.
Potencialidades: nenos e nenas poderán
coñecer as partes do corpo dos poliños e das aves en xeral. Dependendo da
idade, haberá nenos ou nenas que xa coñezan este vocabulario polo que poderán
anticiparse á historia e adiviñar que parte do corpo virá despois. Por outra banda, serve para conciencialos da importancia
dunha boa alimentación para o seu crecemento, pois poden compararse co poliño Pepe
cando sexa a hora de comer e pensarán que así crecerán tanto coma el e a súa
nai. Debido a que é unha obra tan curta, sinxela e se acompaña dunha gran
axuda visual, incluso os rapaces/as poderían contala cando a coñeceran.
Outra das potencialidades que eu lle vexo a este fermoso conto é que tamen se pode contar mediante a sua fermosa canción, composta por Susa Herrera, a mestra de música da nosa facultade. Atoparedela sen difcultade na rede, seguro que alguén xa a coñece. Seria un conto cantado un recurso que a min me gusta facer moito.
ResponderEliminarTiven a oportunidade de contalo mediante a canción e a verdade que é un recurso que vos recomendo xa que os nenos/as quedan abraiados, e ata se aprenden o conto de memoria.
Moi boa aportación Nerea, que eu esquecín, pero é certo que a canción de Susa é un moi bo recurso. Eu tamén llo contei a nenos e nenas nun campamento de verán e coa canción gustoulles moito máis. Ós días seguintes pedían volver a cantar a canción do Polo Pepe e volver ver o conto.
ResponderEliminar