El libro secreto de las princesas que también se tiran pedos

Brenman, Ilan (2017). El libro secreto de las princesas que también se tiran pedos, ilust. ZilbermanIonit, Valencia: Algar, [ 32 pp.]. ( ISBN: 978-84-9142-053-8).

Descrición do formato e contido: álbum ilustrado do autor Ilan Brenman. O libro presenta un formato de tapa dura, encadernado en cartoné e cunha estrutura cadrada. Na cuberta atopamos unha ilustración a media páxina da protagonista da obra, Laura, botando man do elemento principal sobre o que transcorre a historia, un libro. A ilustración vén acompañada polo título da obra, o nome do autor, ilustrador e o grupo editorial. Na contracuberta podemos ler unha pequena introdución sobre o contido da obra, acompañada dunha referencia non explícita doutra obra anterior e semellante, Las princesas también se tiran pedos. Nesta obra, Laura e o seu pai comparten unha experiencia íntima centrada na lectura. Agora Laura xa medrou e esta segunda obra desenvólvese como unha continuación da anteriormente citada. Por outra parte, tamén atopamos o grupo editorial e o código de barras. Finalmente no lombo aparece o título da obra e a editorial.

O conto está composto por un total de 32 páxinas numeradas. Ao introducirnos no libro atopamos a portada co título da obra enmarcado sobre unha ilustración, o nome do autor, o ilustrador e por último na parte inferior o grupo editorial. A continuación atopamos as gardas, dúas páxinas continuas nas que se recolle información sobre o libro como o ano de edición, autor, grupo editorial, ISBN, etc, acompañada dunha ilustración que se repite nas dúas páxinas, representando unha biblioteca. Tamén podemos ler unha pequena dedicatoria.

Cando comeza a historia observamos que as ilustracións se integran a toda páxina de forma continua. O texto acompáñaas cunha letra grande en cor negra, situándose en diversas partes e incluso a toda a páxina. As ilustracións caracterízanse por ser figurativas e moi vistosas polas súas dimensión e cores. O ilustrador fai unha alternancia entre cores vivas e apagadas como marrón ou beixe para diferenciar as dúas partes das que consta ahistoria.

O texto está escrito en castelán e a estrutura da narrativa non é lineal. Isto débese a que a historia principal integra dentro dela outras historias que van abrindo novas liñas argumentais e enriquecendo a historia central. Laura é unha cativa soñadora á que lle gusta a lectura. Cando chega á casa, despois da escola, diríxese á biblioteca para facer a dixestión da merenda. De súpeto algo lle chama a atención e bota man del:El libro secreto de las princesas. Ese título rodeouna de recordos que a fixeron indagar sobre esa lectura xa anteriormente explorada co seu pai. Cando pasou o dedo polo índice decatouse de que había capítulos que non coñecía, polo que comezou a ler. “Porque sempre hai viláns nos contos?”. A partir dese título comezan a desenvolverse tres contos clásicos dende unha perspectiva nunca contada: La bruja malvada del cuento Hansel y Gretel ,El gigante de Juanito y las habichuelas mágicas e La bruja de Rapunzel. Cando Laura se decata xa era noite e nin sequera fixera os deberes, a lectura mantivéraa absorta por completo.

En canto aos personaxes que interveñen na historia atopamos a Laura como personaxe principal, unha cativa interesada pola lectura dende que era pequena grazas ao seu pai. A nai tamén aparece como un segundo personaxe ao final da obra. A súa intervención é mediante un diálogo, onde chama a rapaza para ir cear despois de estar todo o día desaparecida. Tamén se fala do pai como un personaxe relevante pero que non interfire nesta parte da historia. Finalmente existe un amplo abano de personaxes das diferentes historias que se van intercalando e que configuran un retrato colectivo e anovado dos tres viláns dos contos clásicos.

Potencialidades: El libro secreto de las princesas que también se tiran pedos é un conto infantil que pretende cuestionar mitos e estereotipos inculcados a través de contos sobre princesas e viláns. Estas obras caracterízanse por ter personaxes que se describen como seres perfectos, inalcanzables ou malvados e sen corazón, movidos por sentimentos de envexa e rancor principalmente. A través desta lectura vemos que detrás de cada persoa se agocha unha historia que pode incidir tanto no noso desenvolvemento e personalidade, coma para condicionar a nosa conduta. O contido do libro é denso. Unha idade apropiada para traballar sobre el sería a partir de 5 anos e non como un conto con principio e fin senón que quizais se poderían ir repartindo as historias en diferentes días ou momentos. Outra perspectiva que lle podemos dar á historia é a capacidade que ten a lectura de levarnos a outros lugares como para perder a noción do tempo do mundo real no que vivimos, ademais de traballar sobre a necesidade de ver máis ala do que nos contan, indagar e buscar información noutrosrecursos.

Recursos: Desta obra non aparecen recursos en liña, pero si da que a precedeu, Las princesas también se tiran pedos, como:

ObradeTeatroCEIPRamónyCajal. WeblogCEIPRamonyCajal. (2018). Teatro 2º B «Lasprincesastambiénsetiranpedos», CEIP Ramony Cajal. Recuperado de: http://www3.gobiernodecanarias.org/medusa/edublogs/ceipramonycajal/2018/06/30/teatro-1o-b-las-princesas-tambien-se-tiran-pedos/. Visitado o 7 abril 2020.
 

Contacontos. Montero, B. (2016). Las Princesas También Se Tiran Pedos–CuentosInfantilesNoSexistas. Extraído de 

 https://www.youtube.com/watch?v=C1Bm7PJsE-4. Visitado o 7 de abril 2020.